5 March 2007

Yo, Adrian... we did it.

Μπορεί κάποιοι να το θεωρήσουν αμαρτία, ανοησία, σαχλαμάρα ή οτιδήποτε άλλο...

Δε με νοιάζει...

Ο Rocky Balboa ήταν και (δεν ξέρω αν θα πάψει ποτέ να) είναι ο αγαπημένος μου κινηματογραφικός ήρωας. Κυρίως, επειδή δε χρειάστηκε να νικήσει για να γίνει ο ήρωας και το σύμβολο που έγινε.

Ίσως, όμως, κι επειδή - όπως λέει και το tagline της αφίσας της πρώτης ταινίας - "His whole life was a million-to-one shot". Και μπορεί να έχασε την ευκαιρία χάνοντας - στα σημεία - τον αγώνα εναντίον του Apollo Creed, αλλά την κέρδισε δείχνοντας σε όλους τι μπορεί να κάνει η θέληση και μόνο ενός ανθρώπου.

Οι υπόλοιπες ταινίες της σειράς μπορεί να μεγάλωσαν το μύθο, αλλά ξεθώριασαν τον ήρωα... Φυσικά, μας πρόσφεραν μερικές από τις πιο καλτ στιγμές στην ιστορία του κινηματογράφου, με κορυφαία - κατά την ταπεινή μου γνώμη - την αντιστροφή του κλίματος στον αγώνα εναντίον του Ρώσου Ivan Drago (Rocky IV), όπου όλο το (γεμάτο με Ρώσους) στάδιο φωνάζει "Rocky! Rocky!" στο τέλος του αγώνα. Επίσης μας προσέφεραν μία κορυφαία ατάκα όταν στην πέμπτη - και μακράν χειρότερη - ταινία της σειράς, ο Rocky, αφού έχει ξαπλώσει με ένα uppercut τον "κακό" μάνατζερ πάνω στο καπό ενός αυτοκινήτου, γυρνάει και του λέει "Sue me for what?"
30 χρόνια μετά την προβολή της πρώτης ταινίας ο Rocky επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη. Απογοητεύτηκα όταν το έμαθα: κάτι ότι η τελευταία ταινία ήταν περίπου χάλια, κάτι τα 60 χρόνια του Stallone, ε, δε θέλει και πολύ ο άνθρωπος... Φοβήθηκα την αποκαθήλωση του ήρωα μου.

Διάβασα παντού καλά λόγια από τις πρώτες ημέρες προβολής της ταινίας, αλλά και πάλι διατηρούσα τις επιφυλάξεις μου. Διάβασα και μία πολύ καλή συνέντευξη του Stallone στο Premiere, αλλά και πάλι...

Πήγα, λοιπόν, να το δω...

Και το απόλαυσα... Είναι αναμφίβολα η δεύτερη καλύτερη ταινία της σειράς. Είναι η εξιλέωση του ήρωα Rocky στα μάτια των θαυμαστών του (συμπεριλαμβανομένου και του γράφοντος, φυσικά). Και, κυρίως, είναι το μεγάλο αντίο ενός μαχητή...

Ο Rocky αποχαιρετά τους θαυμαστές του, όπως ακριβώς του αξίζει: δεν κάθεται καν να μάθει αν έχασε ή κέρδισε - του αρκεί που έβγαλε τελικά το beast από μέσα του...

Ευχαριστώ πολύ, Italian Stallion...

ΥΓ. Ο Rocky δε θα ήταν ο ίδιος χωρίς το καταπληκτικό μουσικό θέμα του Bill Conti - ο οποίος, σεβόμενος το θρύλο της ίδιας της δουλειάς του, δε δημιούργησε παρά ένα μόνο καινούργιο θέμα για τη νέα ταινία, επανηχογραφώντας με καινούργια ενορχήστρωση τα καλύτερα κομμάτια του μουσικού παζλ των προηγουμένων ταινιών.

No comments: